Tam 13 yıl önceydi. Kitap okurken dalmışım, çalan telefonumun sesiyle irkilerek uyandım gecenin bir yarısı. Ekranda hocamın resmini görünce telaşla açtım. "Emret hocam" dememe bile fırsat kalmadı, "Cannnn!.. Canımmmm gitti!" dedi hocam.
O sıralar Kerkük'te faaliyetler vardı. Bir çırpıda aklıma gelen isimleri saydım kime ne olduğunu öğrenebilmek için ama hocam "Zafer'im gitti" deyiverdi.
Diyecek bir şey yoktu; "İnnâ Lillâhi ve innâ ileyhi racîun" ayeti döküldü dilimden gayrı ihtiyari.
Güneş operasyonunun güneşi, Türk'ün Zafer'i, Türk'ün KILIÇ'ı. Bu millet seni de, sana kıyanları da asla unutmaz. Şu satırları yazarken hâlâ yüreğimde çınlıyor hocamın sesi; "Zafer'im gitti!"
Ey Türk’ün kılıcı!
Ey Güneş Operasyonu’nun güneşi.
Ey şehitler serdarı!
Ve ey Oğuz’un kutlu soyu! Adın, Kürşad gibi yaşayacak çağlar boyu.
Değil 13 yıl, 13 asır geçse unutmayacağız seni.
Kavlimize sadığız. Allah bize de şerefli bir ölüm ve kâmil şehadet nasip eylesin.
Evvel gidene selam olsun!
Evvel gidene selam olsun!
Evvel gidene selam olsun!