Erbab-ı kalem bilir. Her şiir adeta bir doğum sancısıyla gelir z/amansız. Bu ruh halini senelerce önce;
Bir şiirin zuhuru
Bin doğum sancısıdır
Çekmeyenler bilmez
Onlar sevda yabancısıdır dizesiyle anlatmaya çalışmışım kendimce.
İşte bu sancıların en kutlusunu yaşattıran dizelerin hikayesidir anlatacağım.
2004 yılıydı sanırım. Yusuf Hoca’mın (Yusuf Ziya ARPACIK) kaleme aldığı BAŞEĞMEDİLER kitabı henüz baskıya girmemişti. Yusuf Hoca’m baskıdan önce okumam için dijital ortamda vermişti. Çıktı almak vakit kaybı olur diye akşam vakti sabırsızlıkla bilgisayarımın ekranından okumaya başladım ve bitirmeden de ekran başından kalkamadım.
Yalan yok ne okunan sabah ezanının ne de doğan güneşin farkına varmışım. Son sayfa bittiğinde gözlerim kan çanağı gibiydi ve yüreğimde fırtınalar esiyordu. Bir savaşçının kaleminin bu kadar güçlü olabileceğini hiç düşünmemiştim doğrusu. O gün o duygu fırtınasının tek sonucu gözlerimdeki sağanak değildi. Bir de bu şiir dökülüvermişti kalemimden.
BAŞEĞMEDİLER
Şehadete gün verirken zaman
Yiğitlere ün verirken zaman
Asrın girdabında erirken zaman
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler
Küfre karşı imanla, yalın yürek
Sehpalara yürüdüler gülerek
Tam beş bin yiğit, tek tek..
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler…
Gönül laf anlayıp ele gelse,
Anlatsa Anadolu dile gelse,
İsmet Şahin, Ahmet Kerse
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler…
Yürekleri vatan, yumrukları dağ
Kopup gidiverdiler çağ be çağ
Selçuk Duracık, Halil Esendağ
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler
Çiğnenmesin diye kutlu vatan
Düşünmeden can verdiler can
Ali Bülent Orkan, Fikri Arıkan
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler
Unutma dünü.. ve unutturma Ülküdaş
Mustafa Pehlivanoğlu şehitlere baş,
Cengiz Baktemur, Cevdet Karakaş
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler
Kimi kızıl kurşun, kimi yağlı urganda
Kimi okul bahçesinde, kimi harmanda
Kimi de Yusufça kara zindanda
Dert sofrasından bal yediler,
Baş verdiler, baş eğmediler