Ukrayna-Rusya savaşı sürecinde gördük ki sözüm ona medeni dünya müslümanlara insan nazarıyla bakmıyor.
Zaten bunu açıkça ifade etmekten de çekinmiyorlar.
Ukrayna pasaportu taşımayan göçmenlerin trenlere dahi alınmaması yahut Suriyeli göçmenleri soyup darp ederek ölüme terk eden Yunanistan’ın Ukrayna’dan gelen göçmenlere kucak açması bunun en çarpıcı örneği.
Yani dökülen Müslüman kanı olunca dünya sessiz.
Ama madalyonun bir de öbür yüzü var.
Evet dökülen Müslüman kanı olunca dünya sessiz ama akan Müslüman Türk’ün kanı olunca İslam dünyası da sessiz.
Doğu Türkistan, Batı Trakya, Kırım, Kerkük, Karabağ gibi Müslüman Türk yurtları için sesini çıkaran bir Müslüman devlet yahut Müslüman halk gördünüz mü?
Camilerimizde cuma hutbelerinde İsrail’in lanetlendiğine, Filistinli mazlumlara dua edildiğine pek çok kez şahit oldum.
Ama Kırım, Kerkük, Karabağ, Doğu Türkistan için dua edildiğini bir kez bile görmedim.
İnsan düşünmeden, sormadan edemiyor.
Müslüman, Türk olunca ümmetten sayılmıyor mu?
Demem o ki iki yüzlülük sadece batıya özgü bir şey değil.
Çuvaldızını gâvura batırmadan önce iğneyle kendimizi azıcık yoklasak mı?
Σχόλια